نامه الکترونیکی (ایمیل یا ایمیل) روشی برای تبادل پیام ("نامه") بین افرادی است که از دستگاه های الکترونیکی استفاده می کنند. ایمیل در دهه 1960 وارد محدودیت استفاده شد ، اما کاربران فقط می توانستند برای کاربران همان رایانه ارسال کنند و برخی از سیستم های ایمیل اولیه از نویسنده و گیرنده می خواستند که هر دو بصورت همزمان آنلاین باشند ، شبیه پیام رسانی فوری. ری تاملینسون به عنوان مخترع ایمیل شناخته می شود. در سال 1971 ، او اولین سیستم را قادر به ارسال نامه بین کاربران در میزبانهای مختلف در سراسر ARPANET با استفاده از علامت @ برای پیوند دادن نام کاربر با یک سرور مقصد ساخت. در اواسط دهه 1970 ، این شکلی بود که به عنوان ایمیل شناخته می شد.

ایمیل از طریق شبکه های رایانه ای و در درجه اول اینترنت کار می کند. سیستم های ایمیل امروزی بر اساس یک مدل فروشگاهی و فوروارد است. سرورهای ایمیل پیام ها را می پذیرند ، ارسال می کنند ، تحویل می دهند و ذخیره می کنند. نه کاربران و نه رایانه های آنها نیازی به آنلاین بودن همزمان ندارند. آنها برای ارسال یا دریافت پیام یا بارگیری آن نیاز به اتصال معمولاً به سرور نامه یا رابط پست الکترونیکی وب دارند.

در اصل یک رسانه ارتباطی فقط متنی ASCII بود ، ایمیل اینترنتی توسط برنامه های چندرسانه ای نامه های اینترنتی (MIME) برای انتقال متن در مجموعه کاراکترهای دیگر و پیوستهای محتوای چندرسانه ای گسترش یافت. ایمیل بین المللی ، با آدرس های ایمیل بین المللی با استفاده از UTF-8 ، استاندارد است اما به طور گسترده ای پذیرفته نشده است. [2]

سابقه خدمات مدرن ایمیل الکترونیکی با استاندارد هایی برای رمزگذاری پیام های ایمیل از اوایل سال 1973 (RFC 561) به ARPANET اولیه برمی گردد. پیام ایمیلی که در اوایل دهه 1970 ارسال شده است مشابه یک ایمیل اصلی است که امروز ارسال می شود.

فهرست
1 اصطلاحات
2 مبدا
3 عملیات
4 قالب پیام
4.1 هدر پیام
4.1.1 زمینه های سربرگ
4.2 متن پیام
4.2.1 رمزگذاری محتوا
4.2.2 متن ساده و HTML
5 سرور و برنامه های کاربری
5.1 پسوندهای نام پرونده
5.2 URI طرح mailto
6 نوع
6.1 ایمیل مبتنی بر وب
6.2 سرورهای ایمیل POP3
6.3 سرورهای ایمیل IMAP
6.4 سرورهای ایمیل MAPI
7 مورد استفاده
7.1 استفاده تجاری و سازمانی
7.1.1 بازاریابی از طریق ایمیل
7.2 استفاده شخصی
7.2.1 رایانه شخصی
7.2.2 موبایل
7.2.3 کاهش استفاده در بین جوانان
8 شماره
8.1 محدودیت اندازه پیوست
8.2 اضافه بار اطلاعات
8.3 هرزنامه
8.4 بدافزار
8.5 جعل ایمیل
8.6 بمب گذاری از طریق ایمیل
8.7 نگرانی درباره حریم خصوصی
8.8 قراردادهای حقوقی
8.9 شعله ور
8.10 ورشکستگی ایمیل
8.11 بین المللی شدن
8.12 ردیابی نامه ارسالی
9 همچنین مراجعه کنید
10 یادداشت
11 منبع
12 مطالعه بیشتر
13 پیوندهای خارجی
واژه شناسی
از لحاظ تاریخی ، اصطلاح نامه الکترونیکی هر انتقال الکترونیکی اسناد است. به عنوان مثال ، چندین نویسنده در اوایل دهه 1970 از این اصطلاح برای اشاره به انتقال سند فاکس استفاده می کردند. [3] [4] در نتیجه ، یافتن اولین کاربرد آن با معنای خاصی که امروزه دارد دشوار است.

اصطلاح نامه الکترونیکی حداقل از سال 1975 با معنی فعلی مورد استفاده قرار گرفته است و تغییرات ایمیل کوتاه تر از حداقل سال 1979 استفاده می شود: [5] [6]

ایمیل اکنون فرم رایج است و توسط راهنمای سبک توصیه می شود. [7] [8] این فرم مورد نیاز درخواست های IETF برای نظرات (RFC) و گروه های کاری است. [9] این هجی در اکثر فرهنگ های لغت نیز دیده می شود. [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16]
پست الکترونیکی شکلی است که در متن انگلیسی انگلیسی و انگلیسی انگلیسی ویرایش شده چاپ می شود ، همانطور که در مجموعه اطلاعات انگلیسی انگلیسی معاصر منعکس شده است [17] ، اما در برخی از راهنماهای سبک مورد علاقه قرار نمی گیرد. [8] [18]
ایمیل یک فرم سنتی است که در RFC برای "آدرس نویسنده" استفاده می شود و "به دلایل تاریخی" لازم است. [19]
گاهی اوقات از پست الکترونیکی استفاده می شود ، و E اولیه را با حروف بزرگ مانند مشابه پیانو ، گیتار الکترونیکی ، بمب A و بمب H بزرگ می کند. [20]
در پروتکل اصلی ، RFC 524 ، هیچ یک از این اشکال استفاده نشده است. این سرویس به سادگی به عنوان نامه نامیده می شود و یک قطعه پست الکترونیکی را پیام می نامند.

ایمیل اینترنتی شامل یک پاکت نامه و محتوا است. [21] محتوا شامل یک سرصفحه و بدنه است. [22]

اصل و نسب
مقاله اصلی: تاریخچه ایمیل
نامه و پیام رسانی مبتنی بر رایانه با ظهور رایانه های به اشتراک گذاشته شده در اوایل دهه 1960 امکان پذیر شد و به زودی روش های غیررسمی استفاده از پرونده های مشترک برای ارسال پیام به سیستم های نامه اول گسترش یافت. بیشتر توسعه دهندگان سیستم های اصلی اصلی و مینی کامپیوترها برنامه های پستی مشابه اما عموماً ناسازگار را توسعه دادند. با گذشت زمان ، یک شبکه پیچیده از دروازه ها و سیستم های مسیریابی بسیاری از آنها را بهم پیوند داد. بسیاری از دانشگاههای ایالات متحده بخشی از ARPANET بودند (که در اواخر دهه 1960 ایجاد شد) که هدف آن حمل و نقل نرم افزار بین سیستمهای آن بود. در سال 1971 ، اولین ایمیل شبکه ARPANET با معرفی نحو آدرس که اکنون با آدرس "@" مشخص شده است و آدرس سیستم کاربر را مشخص می کند ، ارسال شد. [23] پروتکل انتقال ایمیل ساده (SMTP) در سال 1981 ارائه شد.

برای مدتی در اواخر دهه 1980 و اوایل دهه 1990 به نظر می رسید که یا یک سیستم تجاری اختصاصی یا سیستم ایمیل X.400 ، بخشی از نمایه اتصال سیستم های باز دولت (GOSIP) ، غالب باشد. [nb 1] با این حال ، یک بار محدودیت های نهایی حمل و نقل تجاری از طریق اینترنت در سال 1995 پایان یافت ، [24] [25] ترکیبی

فاکتورها مجموعه اینترنت فعلی پروتکل های ایمیل SMTP ، POP3 و IMAP را به استاندارد تبدیل کرده است.

عمل
موارد زیر یک دنباله معمولی از وقایع است که هنگام ارسال آلیس فرستنده با استفاده از یک عامل کاربر نامه الکترونیکی (MUA) به آدرس ایمیل گیرنده ارسال می شود ، اتفاق می افتد. [26]

عملکرد ایمیل
MUA پیام را در قالب ایمیل قالب بندی می کند و از پروتکل ارسال ، نمایه پروتکل انتقال ایمیل ساده (SMTP) ، برای ارسال محتوای پیام به نماینده ارسال نامه محلی (MSA) ، در این مورد smtp.a.org استفاده می کند.
MSA آدرس مقصد ارائه شده در پروتکل SMTP را تعیین می کند (نه از سرآیند پیام) - در این مورد ، bob@b.org - که یک آدرس دامنه کاملاً واجد شرایط (FQDA) است. قسمت قبل از علامت @ قسمت محلی آدرس است ، اغلب نام کاربری گیرنده است و قسمت بعد از علامت @ یک نام دامنه است. MSA یک نام دامنه را حل می کند تا نام دامنه کاملاً واجد شرایط سرور نامه را در سیستم نام دامنه (DNS) تعیین کند.
سرور DNS برای دامنه b.org (ns.b.org) با هر رکورد MX که لیست سرورهای تبادل نامه برای آن دامنه را دارد پاسخ می دهد ، در این مورد mx.b.org ، یک سرور عامل انتقال پیام (MTA) که توسط ISP گیرنده. [27]
smtp.a.org با استفاده از SMTP پیام را به mx.b.org ارسال می کند. قبل از رسیدن پیام به عامل تحویل پیام نهایی (MDA) ، ممکن است این سرور نیاز به ارسال پیام به سایر MTA ها داشته باشد.
MDA آن را به صندوق پستی باب کاربر تحویل می دهد.
MUA باب پیام را با استفاده از پروتکل Post Office (POP3) یا پروتکل دسترسی به پیام اینترنت (IMAP) می گیرد.
علاوه بر این مثال ، گزینه ها و مشکلات دیگری نیز در سیستم ایمیل وجود دارد:

آلیس یا باب ممکن است از یک مشتری متصل به یک سیستم ایمیل شرکتی مانند IBM Lotus Notes یا Microsoft Exchange استفاده کنند. این سیستم ها اغلب قالب ایمیل داخلی خود را دارند و مشتری های آنها معمولاً با استفاده از پروتکل اختصاصی فروشنده خاص با سرور ایمیل ارتباط برقرار می کنند. سرور از طریق اینترنت از طریق درگاه نامه ایمیل اینترنتی محصول که هرگونه تغییر قالب لازم را نیز انجام می دهد ، ایمیل ارسال یا دریافت می كند. اگر آلیس و باب در یک شرکت کار کنند ، کل معامله ممکن است به طور کامل در یک سیستم ایمیل مشترک شرکت اتفاق بیفتد.
ممکن است آلیس MUA در رایانه خود نداشته باشد اما در عوض ممکن است به یک سرویس پست الکترونیکی متصل شود.
رایانه آلیس ممکن است MTA خود را اجرا کند ، بنابراین از انتقال در مرحله 1 خودداری کنید.
باب ممکن است ایمیل خود را به طرق مختلفی دریافت کند ، مثلاً وارد سیستم mx.b.org شود و آن را مستقیماً بخواند ، یا با استفاده از سرویس پست الکترونیکی وب.
دامنه ها معمولاً چندین سرور تبادل نامه دارند تا بتوانند به پذیرش نامه ادامه دهند حتی اگر نسخه اصلی در دسترس نباشد.
بسیاری از MTA قبلاً پیام هایی را برای هر گیرنده در اینترنت می پذیرفتند و تمام تلاش خود را برای ارائه آنها انجام می دادند. به اینگونه MTA ها رله های پست الکترونیکی گفته می شود. این مهم در اوایل اینترنت وقتی ارتباطات شبکه غیرقابل اعتماد بودند بسیار مهم بود. [28] [29] با این حال ، ثابت شد که این سازوکار توسط ایجادکنندگان نامه های ایمیل انبوه ناخواسته قابل بهره برداری است و در نتیجه رله های نامه باز نادر شده اند ، [30] و بسیاری از MTA پیام های رله نامه باز را نمی پذیرند.

قالب پیام
قالب اصلی پیام اینترنتی که برای ایمیل استفاده می شود [31] با رمزگذاری داده های غیر ASCII و ضمیمه های محتوای چندرسانه ای که در RFC 2045 تا RFC 2049 تعریف شده اند ، که به طور مشترک چند منظوره نامه های اینترنتی افزونه یا MIME نامیده می شوند ، توسط RFC 5322 تعریف می شوند. برنامه های افزودنی در ایمیل بین المللی فقط برای ایمیل اعمال می شود. RFC 5322 در 2008 جایگزین RFC 2822 قبلی شد ، سپس RFC 2822 در 2001 جایگزین RFC 822 شد - استاندارد برای ایمیل های اینترنتی برای چندین دهه. RFC 822 که در سال 1982 منتشر شد براساس RFC 733 قبلی برای ARPANET بود. [32]

پیام های ایمیل اینترنتی از دو بخش "هدر" و "بدنه" تشکیل شده است. این موارد به عنوان "محتوا" شناخته می شوند. [33] [34] عنوان در قسمتهایی مانند From ، To ، CC ، Subject ، Date و سایر اطلاعات مربوط به ایمیل ساختار یافته است. در فرآیند انتقال پیام های ایمیل بین سیستم ها ، SMTP پارامترهای تحویل و اطلاعات را با استفاده از قسمت های هدر پیام برقرار می کند. متن شامل پیام است ، به عنوان متن بدون ساختار ، كه گاهاً در انتها حاوی یك بلوك امضا است. هدر با یک خط خالی از بدنه جدا می شود.

عنوان پیام
RFC 5322 نحو سرآیند ایمیل را مشخص می کند. هر پیام ایمیل دارای یک سرآیند ("بخش سرصفحه" پیام ، مطابق مشخصات) ، شامل تعدادی فیلد ("زمینه های سرآیند"). هر فیلد دارای یک نام است ("نام فیلد" یا "نام فیلد هدر") و به دنبال آن شخصیت جدا کننده ":" ، و یک مقدار ("بدنه زمینه" یا "بدنه زمینه هدر").

هر نام فیلد در اولین نویسه از یک خط جدید در قسمت هدر شروع می شود ، و با یک شخصیت قابل چاپ در فضای سفید شروع نمی شود. با کاراکتر جداکننده ":" پایان می یابد. بعد از جدا کننده مقدار میدان ("بدنه میدان") دنبال می شود. اگر این خطوط به عنوان اولین کاراکتر فضا یا برگه داشته باشند ، می تواند روی خطوط بعدی ادامه یابد. نام فیلدها و بدون SMTPUTF8 ، بدنه های فیلد به کاراکترهای 7 بیتی ASCII محدود می شوند. برخی از مقادیر غیر ASCII ممکن است نشان داده شوند

d با استفاده از کلمات رمزگذاری شده MIME.

زمینه های سربرگ
قسمتهای سرصفحه ایمیل می تواند چند خطی باشد ، و توصیه می شود که هر خط بیش از 78 حرف نباشد ، اگرچه حد مجاز 998 کاراکتر است. [35] قسمتهای سرصفحه تعریف شده توسط RFC 5322 فقط شامل نویسه های US-ASCII است. برای رمزگذاری کاراکترها در مجموعه های دیگر ، ممکن است از نحوی مشخص شده در RFC 2047 استفاده شود. [36] در برخی از نمونه ها ، گروه کاری IETF EAI برخی از پسوندهای ردیابی استاندارد را تعریف می کند ، [37] [38] جایگزین برنامه های افزودنی آزمایشی قبلی می شود ، بنابراین ممکن است از نویسه های رمزگذاری شده UTF-8 در عنوان استفاده شود. به طور خاص ، این اجازه می دهد تا آدرس های ایمیل از نویسه های غیر ASCII استفاده کنند. این آدرس ها توسط محصولات Google و Microsoft پشتیبانی می شوند و توسط برخی از نمایندگان دولت تبلیغ می شوند. [39]

سرصفحه پیام باید حداقل شامل زمینه های زیر باشد: [40] [41]

From: آدرس ایمیل ، و به صورت اختیاری ، نام نویسنده (ها). برخی از سرویس گیرندگان ایمیل از طریق تنظیمات حساب قابل تغییر هستند.
تاریخ: زمان محلی و تاریخ نوشتن پیام. مانند قسمت From: بسیاری از سرویس گیرندگان ایمیل این مورد را قبل از ارسال به طور خودکار پر می کنند. مشتری گیرنده ممکن است زمان را در قالب و منطقه زمانی محلی برای آنها نشان دهد.
RFC 3864 روش های ثبت نام برای قسمت های هدر پیام در IANA را توصیف می کند. این نام زمینه های دائمی و موقت را در بر می گیرد ، از جمله زمینه هایی که برای MIME ، netnews و HTTP تعریف شده اند و ارجاع RFC های مربوطه است. قسمتهای سرصفحه رایج برای ایمیل شامل موارد زیر است: [42]

به: آدرس (های) ایمیل و نام (های) گیرنده (های) پیام به صورت اختیاری. گیرندگان اصلی را نشان می دهد (چندین مجاز) ، برای گیرندگان ثانویه به Cc: و Bcc: در زیر مراجعه کنید.
موضوع: خلاصه ای کوتاه از موضوع پیام. از اختصارات خاص معمولاً در موضوع استفاده می شود ، از جمله "RE:" و "FW:".
رونوشت: کپی کربن ؛ بسیاری از سرویس گیرندگان ایمیل بسته به اینکه در لیست To: یا Cc: باشند ایمیل را به صورت متفاوتی علامت گذاری می کنند.
Bcc: کپی کربن کور ؛ آدرسها معمولاً فقط در حین تحویل SMTP مشخص می شوند و معمولاً در عنوان پیام ذکر نمی شوند.
نوع محتوا: اطلاعاتی درباره نحوه نمایش پیام ، معمولاً از نوع MIME.
اولویت: معمولاً با مقادیر "انبوه" ، "ناخواسته" یا "لیست". استفاده شده برای نشان دادن پاسخ خودکار "تعطیلات" یا "خارج از دفتر" برای این نامه نباید برگردانده شود ، به عنوان مثال برای جلوگیری از ارسال اعلامیه های تعطیلات به سایر مشترکان لیست پستی. Sendmail با پیام های "Precedence: special-delivery" که زودتر تحویل داده می شوند ، از این قسمت برای تأثیرگذاری بر اولویت بندی ایمیل های صف بندی استفاده می کند. با شبکه های مدرن با پهنای باند ، اولویت تحویل کمتر از مسئله ای است. Microsoft Exchange به یک مکانیسم سرکوب پاسخ خودکار ریز ریز ، فیلد X-Auto-Response-Suppress احترام می گذارد. [43]
Message-ID: همچنین یک قسمت تولید شده به صورت خودکار برای جلوگیری از چندین بار تحویل و برای مراجعه در "در پاسخ به": (به زیر مراجعه کنید).
In-Reply-To: شناسه پیام این پیام به شما پاسخ می دهد. برای پیوند دادن پیامهای مرتبط با هم استفاده می شود. این قسمت فقط برای پیام های پاسخ دهنده اعمال می شود.
مراجع: شناسه پیام پیام است که به آن پاسخ می دهد ، و شناسه پیام پیام پاسخ قبلی پاسخ به آن بود ، و غیره
Reply-To: برای پاسخ به پیام باید از آدرس استفاده شود.
فرستنده: آدرس فرستنده ای که به نمایندگی از نویسنده لیست شده در قسمت From وارد می شود (منشی ، مدیر لیست و غیره).
Archived-At: پیوند مستقیم به فرم بایگانی شده یک پیام ایمیل منفرد.
قسمت To: ممکن است با آدرسهایی که پیام به آنها ارسال می شود ارتباطی نداشته باشد. لیست تحویل به طور جداگانه به پروتکل حمل و نقل ، SMTP ، که ممکن است از محتوای هدر استخراج شود ، ارائه می شود. قسمت "به:" مشابه آدرس در بالای نامه معمولی است که با توجه به آدرس روی پاکت بیرونی تحویل داده می شود. به همین ترتیب ، قسمت "از:" ممکن است فرستنده نباشد. برخی از سرورهای نامه سیستم های تأیید اعتبار ایمیل را برای پیام های منتقل شده اعمال می کنند. داده های مربوط به فعالیت سرور نیز به عنوان تعریف شده در زیر بخشی از عنوان است.

SMTP اطلاعات ردیابی پیام ذخیره شده در سرصفحه را با استفاده از دو قسمت زیر تعریف می کند: [44]

دریافت شده: پس از اینکه سرور SMTP پیامی را پذیرفت ، این رکورد ردیابی را در بالای هدر (آخرین به اول) وارد می کند.
Return-Path: سرور SMTP پس از تحویل نهایی پیام ، این قسمت را در بالای هدر وارد می کند.
سایر فیلدهای اضافه شده در بالای هدر توسط سرور دریافت کننده را می توان فیلدهای ردیابی نامید. [45]

نتایج احراز هویت: پس از تأیید اعتبار توسط سرور ، می تواند نتایج را در این زمینه برای مصرف عوامل پایین دست ذخیره کند. [46]
Received-SPF: نتایج چک SPF را با جزئیات بیشتری نسبت به نتایج احراز هویت ذخیره می کند. [47]
DKIM-Signature: نتایج رمزگشایی نامه شناسایی شده DomainKeys (DKIM) را برای تأیید اینکه پیام پس از ارسال تغییر نکرده است ، ذخیره می کند. [48]
ارسال خودکار: برای علامت گذاری پیام های تولید خودکار استفاده می شود. [49]
VBR-Info: ادعای لیست سفید VBR [50]
بدنه ی پیام
رمزگذاری محتوا
ایمیل اینترنتی برای ASCII 7 بیتی طراحی شده است. [51] بیشتر نرم افزارهای ایمیل 8 بیتی تمیز هستند ، اما باید تصور کنید که با سرویس 7 بیتی ارتباط برقرار می کنند

rs و نامه خوان ها. استاندارد MIME مشخص کننده های مجموعه کاراکترها و دو رمزگذاری انتقال محتوا را برای امکان انتقال داده های غیر ASCII معرفی کرد: قابل چاپ برای محتوای بیشتر 7 بیتی با چند کاراکتر خارج از آن محدوده و 64 برای داده های دودویی دلخواه. افزونه های 8BITMIME و BINARY برای امکان انتقال نامه بدون نیاز به این رمزگذاری ها معرفی شدند ، اما ممکن است بسیاری از نمایندگان حمل و نقل نامه از آنها پشتیبانی نکنند. در برخی از کشورها ، نرم افزار پست الکترونیکی با ارسال متن خام [nb 2] غیر ASCII و چندین طرح رمزگذاری ، RFC 5322 را نقض می کند. در نتیجه ، به طور پیش فرض ، پیام به زبان الفبای غیر لاتین به صورت غیرقابل خواندن ظاهر می شود (تنها استثنا در صورت استفاده از فرستنده و گیرنده از همان برنامه رمزگذاری ، تصادف است). بنابراین ، برای مجموعه شخصیت های بین المللی ، محبوبیت یونیکد در حال افزایش است. [نیاز به منبع]

متن ساده و HTML
بیشتر سرویس گیرنده های ایمیل گرافیکی مدرن ، به انتخاب کاربر ، از متن ساده یا HTML برای متن پیام استفاده می کنند. پیام های ایمیل HTML اغلب برای سازگاری شامل یک متن ساده متن خودکار تولید شده است. از مزایای HTML می توان به قابلیت درج پیوندها و تصاویر درون خطی ، جدا کردن پیام های قبلی در نقل قول های بلوکی ، بسته بندی طبیعی روی هر صفحه نمایش ، استفاده از تأکیدهایی مانند زیرخط ها و حروف کج و تغییر سبک های قلم اشاره کرد. از معایب آن می توان به افزایش اندازه ایمیل ، نگرانی درباره حریم خصوصی درباره اشکالات وب ، سو abuse استفاده از ایمیل HTML به عنوان بردار حملات فیشینگ و گسترش نرم افزارهای مخرب اشاره کرد. [52]

برخی از لیست های پستی مبتنی بر وب توصیه می کنند که همه پست ها با متن ساده ، با 72 یا 80 نویسه در هر خط به دلایل فوق الذکر ساخته شوند ، [53] [54] و به این دلیل که تعداد قابل توجهی از خوانندگان با استفاده از سرویس گیرنده های ایمیل متنی دارند. مانند موت. برخی از سرویس گیرندگان ایمیل مایکروسافت ممکن است با استفاده از قالب Rich Text اختصاصی (RTF) اجازه قالب بندی غنی را بدهند ، اما از این کار باید اجتناب شود مگر اینکه گیرنده دارای یک سرویس گیرنده ایمیل سازگار باشد. [55]

سرورها و برنامه های مشتری

رابط کاربری ایمیل ، Thunderbird.
پیام ها با استفاده از پروتکل انتقال ایمیل ساده با برنامه های نرم افزاری موسوم به عوامل انتقال نامه (MTA) بین میزبان رد و بدل می شوند. و توسط برنامه هایی به نام نمایندگی های تحویل پست (MDA ها ، که بعضاً نماینده های تحویل محلی ، LDA) نیز نامیده می شوند ، به فروشگاه نامه تحویل می شود. پذیرش یک پیام ، یک MTA را ملزم به تحویل آن می کند ، [56] و هنگامی که پیام نمی تواند تحویل داده شود ، آن MTA باید یک پیام گزاف گسیخته به فرستنده ارسال کند ، این مسئله را نشان می دهد.

کاربران می توانند پیام های خود را با استفاده از پروتکل های استاندارد مانند POP یا IMAP یا به احتمال زیاد در یک محیط بزرگ شرکتی ، با یک پروتکل اختصاصی مخصوص Novell Groupwise ، Lotus Notes یا Microsoft Exchange Servers از سرورهای خود بازیابی کنند. به برنامه هایی که کاربران برای بازیابی ، خواندن و مدیریت ایمیل استفاده می کنند عوامل کاربر نامه (MUA) گفته می شود.

نامه را می توان در سرویس گیرنده ، در سمت سرور یا در هر دو مکان ذخیره کرد. قالب های استاندارد برای صندوق های پستی شامل Maildir و mbox است. چندین مشتری برجسته ایمیل از قالب اختصاصی خود استفاده می کنند و برای انتقال ایمیل بین آنها به نرم افزار تبدیل نیاز دارند. ذخیره سازی سمت سرور اغلب به صورت اختصاصی است اما از آنجا که دسترسی از طریق یک پروتکل استاندارد مانند IMAP صورت می گیرد ، انتقال ایمیل از یک سرور به سرور دیگر با هر MUA پشتیبانی کننده از پروتکل انجام می شود.

بسیاری از کاربران رایانامه فعلی خود برنامه های MTA ، MDA یا MUA را اجرا نمی کنند ، اما از یک پلت فرم ایمیل مبتنی بر وب مانند Gmail یا Yahoo! نامه ، که همان کارها را انجام می دهد. [57] چنین رابط های پست الکترونیکی وب به کاربران امکان می دهد تا ایمیل خود را با هر مرورگر وب استاندارد ، از هر رایانه ، به جای اعتماد به یک سرویس گیرنده ایمیل محلی ، دسترسی داشته باشند.

پسوندهای نام پرونده
با دریافت پیام های ایمیل ، برنامه های سرویس گیرنده ایمیل پیام ها را در پرونده های سیستم عامل در سیستم فایل ذخیره می کنند. برخی از مشتری ها پیام های فردی را به عنوان پرونده های جداگانه ذخیره می کنند ، در حالی که دیگران از قالب های مختلف پایگاه داده ، اغلب اختصاصی ، برای ذخیره جمعی استفاده می کنند. استاندارد تاریخی ذخیره سازی ، قالب mbox است. قالب خاص استفاده شده اغلب با پسوندهای خاص نام پرونده نشان داده می شود:

امل
مورد استفاده بسیاری از سرویس گیرندگان ایمیل از جمله Novell GroupWise ، Microsoft Outlook Express ، یادداشت های Lotus ، Windows Mail ، Mozilla Thunderbird و Postbox. این پرونده ها حاوی محتوای ایمیل به عنوان متن ساده در قالب MIME ، حاوی سرصفحه و متن ایمیل ، از جمله پیوست در یک یا چند قالب مختلف است.
emlx
مورد استفاده توسط اپل میل.
msg
مورد استفاده توسط Microsoft Office Outlook و OfficeLogic Groupware.
mbx
بر اساس قالب mbox توسط Opera Mail ، KMail و Apple Mail استفاده می شود.
برخی از برنامه ها (مانند Apple Mail) پیوست های رمزگذاری شده در پیام ها را برای جستجو می گذارند در حالی که نسخه های جداگانه پیوست ها را نیز ذخیره می کنند. دیگران پیوست ها را از پیام ها جدا کرده و در یک فهرست خاص ذخیره می کنند.

طرح URI mailto
مقاله اصلی: mailto
طرح URI همانطور که در IANA ثبت شده است ، mailto: طرح را برای آدرسهای ایمیل SMTP تعریف می کند. اگرچه کاربرد آن دقیقاً مشخص نشده است ، اما URL های این فرم برای استفاده برای باز کردن پنجره پیام جدید سرویس گیرنده نامه کاربر کاربر در نظر گرفته شده است.

از آنجایی که URL در قسمت To فعال شده است ، URL فعال می شود. [58] [59] بسیاری از کلاینت ها از پارامترهای رشته کوئری برای سایر قسمتهای ایمیل مانند خط موضوع یا گیرندگان کپی کربن نیز پشتیبانی می کنند. [60]

انواع
ایمیل مبتنی بر وب
مقاله اصلی: ایمیل
بسیاری از ارائه دهندگان ایمیل دارای سرویس گیرنده ایمیل مبتنی بر وب هستند (به عنوان مثال AOL Mail ، Gmail ، Outlook.com و Yahoo! Mail). با این کار کاربران می توانند با استفاده از هر مرورگر وب سازگار برای ارسال و دریافت ایمیل خود ، به حساب ایمیل وارد شوند. نامه معمولاً در سرویس گیرنده وب بارگیری نمی شود ، بنابراین بدون اتصال به اینترنت فعلی نمی توان آن را خواند.

سرورهای ایمیل POP3
Post Office Protocol 3 (POP3) یک پروتکل دسترسی به نامه است که توسط یک برنامه کاربردی مشتری برای خواندن پیام از سرور نامه استفاده می شود. پیام های دریافت شده اغلب از سرور حذف می شوند. POP از الزامات ساده بارگیری و حذف برای دسترسی به صندوق های پستی از راه دور پشتیبانی می کند (در POP RFC به عنوان maildrop نامیده می شود). [61] POP3 به شما امکان می دهد پیام های ایمیل را از طریق رایانه محلی خود بارگیری کرده و حتی در حالت آفلاین نیز بخوانید. [62] [63]

سرورهای ایمیل IMAP
پروتکل دسترسی به پیام اینترنت (IMAP) ویژگی هایی را برای مدیریت صندوق پستی از چندین دستگاه فراهم می کند. دستگاه های کوچک قابل حمل مانند تلفن های هوشمند به طور فزاینده ای برای بررسی ایمیل در هنگام مسافرت و برای پاسخ کوتاه به کار می روند ، از دستگاه های بزرگتر با دسترسی بهتر صفحه کلید برای پاسخ دادن با طول بیشتر استفاده می شود. IMAP سرآیند پیام ها ، فرستنده و موضوع را نشان می دهد و دستگاه برای بارگیری پیام های خاص نیاز به درخواست دارد. معمولاً نامه در پوشه های موجود در سرور نامه باقی می ماند.

سرورهای ایمیل MAPI
رابط برنامه نویسی برنامه پیام رسان (MAPI) توسط Microsoft Outlook برای برقراری ارتباط با Microsoft Exchange Server - و به طیف وسیعی دیگر از محصولات سرور ایمیل مانند Axigen Mail Server ، Kerio Connect ، Scalix ، Zimbra ، HP OpenMail ، IBM Lotus Notes ، Zarafa ، و Bynari جایی که فروشندگان پشتیبانی MAPI را برای دسترسی مستقیم محصولاتشان از طریق Outlook به محصولاتشان اضافه کرده اند.

استفاده می کند

این بخش برای تأیید نیاز به نقل قول های اضافی دارد. لطفاً با افزودن نقل قول ها به منابع معتبر به بهبود این مقاله کمک کنید. اطلاعات بدون مرجع ممکن است مشکل ایجاد کرده و پاک شوند. (نوامبر 2007) (با نحوه و زمان حذف این پیام الگو آشنا شوید)
استفاده تجاری و سازمانی
ایمیل به طور گسترده ای توسط مشاغل ، دولت ها و سازمان های غیردولتی در کشورهای پیشرفته پذیرفته شده است و این یکی از بخشهای اصلی "انقلاب الکترونیکی" در ارتباطات محل کار است (با استفاده از تابلوی کلیدی دیگر استفاده از اینترنت با سرعت بالا) . یک مطالعه با حمایت مالی در سال 2010 در مورد ارتباطات محل کار نشان داد که 83٪ از دانشمندان ایالات متحده احساس می کنند ایمیل برای موفقیت و بهره وری آنها در کار مهم است. [64]

این مزایای اساسی برای تجارت و سایر سازمانها دارد ، از جمله:

تسهیل تدارکات
بیشتر دنیای تجارت متکی به ارتباطات بین افرادی است که از نظر جسمی در یک ساختمان ، منطقه یا حتی کشور نیستند. تنظیم و شرکت در یک جلسه حضوری ، تماس تلفنی یا کنفرانس می تواند ناخوشایند ، وقت گیر و هزینه بر باشد. ایمیل روشی برای تبادل اطلاعات بین دو یا چند نفر و بدون هزینه تنظیم فراهم می کند و معمولاً هزینه آن بسیار کمتر از جلسه فیزیکی یا تماس تلفنی است.
کمک به همگام سازی
با برقراری ارتباط در زمان واقعی از طریق جلسات یا تماس های تلفنی ، شرکت کنندگان باید بر اساس یک برنامه مشابه کار کنند و هر شرکت کننده باید مدت زمان یکسانی را در جلسه یا تماس بگذراند. نامه الکترونیکی امکان ناهمزمانی را فراهم می کند: هر شرکت کننده ای ممکن است برنامه خود را به طور مستقل کنترل کند. پردازش دسته ای ایمیل های دریافتی می تواند گردش کار را در مقایسه با قطع تماس ها بهبود بخشد.
کاهش هزینه
ارسال ایمیل بسیار کمتر از ارسال نامه پستی ، یا تماس تلفنی از راه دور ، تلکس یا تلگرام است.
افزایش سرعت
خیلی سریعتر از اکثر گزینه ها.
ایجاد رکورد "مکتوب"
برخلاف مکالمه تلفنی یا حضوری ، ایمیل از طریق ماهیت خود یک رکورد مکتوب دقیق ، ارتباط هویت فرستنده (ها) و گیرنده (ها) و تاریخ و زمان ارسال پیام را ایجاد می کند. در صورت انعقاد قرارداد یا اختلاف حقوقی ، می توان از طریق ایمیل های ذخیره شده ثابت کرد که افراد به برخی از مسائل توصیه شده اند ، زیرا هر ایمیل تاریخ و ساعت خود را در آن ثبت کرده است.
امکان پردازش خودکار و توزیع بهتر
همچنین پیش پردازش سفارشات مشتری و یا آدرس دهی به مسئول می تواند با روشهای خودکار محقق شود.
بازاریابی ایمیلی
بازاریابی از طریق ایمیل از طریق "انتخاب کردن" اغلب با موفقیت برای ارسال پیشنهادات فروش ویژه و اطلاعات جدید محصول استفاده می شود. [65] بسته به فرهنگ گیرنده ، [66] نامه الکترونیکی ارسال شده بدون اجازه - مانند "انتخاب" - احتمالاً به عنوان "نامه ناخواسته ایمیل" نامطبوع مشاهده می شود.

استفاده ی شخصی
کامپیوتر شخصی
بسیاری از کاربران با استفاده از رایانه شخصی در خانه یا آپارتمان خود به ایمیل های شخصی خود از دوستان و اعضای خانواده دسترسی پیدا می کنند.

سیار
ایمیل در تلفن های هوشمند و انواع رایانه ها مورد استفاده قرار گرفته است. "برنامه های" تلفن همراه برای ایمیل قابلیت دسترسی کاربر را که خارج از خانه خود هستند افزایش می دهد

s در حالی که در اولین سالهای ارسال ایمیل ، کاربران فقط می توانستند از طریق رایانه های رومیزی به ایمیل دسترسی داشته باشند ، در دهه 2010 ، این امکان برای کاربران وجود دارد که هنگام خارج از خانه ، چه در سراسر شهر و چه در سراسر جهان ، ایمیل خود را بررسی کنند. همچنین می توان هشدارها را به تلفن هوشمند یا سایر دستگاه ها ارسال کرد تا پیام های جدید را فوراً به آنها اطلاع دهد. این امکان را برای ایمیل فراهم کرده است که می تواند برای ارتباط مکرر بین کاربران مورد استفاده قرار گیرد و به آنها امکان می دهد ایمیل خود را بررسی کرده و در طول روز پیام بنویسند. از سال 2011 ، تقریباً 1.4 میلیارد کاربر ایمیل در سراسر جهان و 50 میلیارد ایمیل غیر هرزنامه وجود داشتند که روزانه ارسال می شدند. [59]

افراد اغلب ایمیل های موجود در تلفن های هوشمند را از نظر پیام های شخصی و پیام های مربوط به کار بررسی می کنند. مشخص شد که بزرگسالان آمریکایی بیشتر از اینکه به مرور وب بپردازند یا حساب های فیس بوک خود را بررسی کنند ، ایمیل خود را چک می کنند و این امر باعث می شود ایمیل به محبوب ترین فعالیت کاربران در گوشی های هوشمند خود تبدیل شود. 78٪ از پاسخ دهندگان در این مطالعه نشان دادند که آنها ایمیل خود را از طریق تلفن بررسی می کنند. [67] همچنین مشخص شد که 30٪ از مصرف کنندگان فقط از تلفن هوشمند خود برای بررسی ایمیل خود استفاده می کنند و 91٪ احتمالاً حداقل یک بار در روز ایمیل خود را از طریق تلفن هوشمند خود بررسی می کنند. با این حال ، درصد مصرف کنندگان با استفاده از ایمیل در یک تلفن هوشمند در کشورهای مختلف متفاوت است و به طور چشمگیری متفاوت است. به عنوان مثال ، در مقایسه با 75 درصد از مصرف کنندگان در ایالات متحده که از آن استفاده می کردند ، فقط 17 درصد در هند استفاده می کردند. [68]

کاهش استفاده در بین جوانان
تا سال 2010 ، تعداد بازدیدکنندگان آمریکایی از وب سایت های ایمیل پس از رسیدن به حداکثر میزان در نوامبر 2009 ، 6 درصد کاهش یافته بود. برای افراد 12 تا 17 ساله ، این تعداد 18 درصد کاهش داشت. جوانان پیام های فوری ، پیام کوتاه و رسانه های اجتماعی را ترجیح می دهند. مت ریشتر نویسنده فناوری در نیویورک تایمز گفت که ایمیل مانند VCR ، ضبط وینیل و دوربین فیلم است - دیگر جالب نیست و کاری از افراد مسن انجام می شود. [69] [70]

یک نظرسنجی از کاربران اندروید در سال 2015 نشان داد که افراد 13 تا 24 سال 3.5 برابر افراد بالای 45 سال از برنامه های پیام رسان استفاده می کنند و احتمال استفاده از ایمیل بسیار کمتر است. [71]

مسائل

این بخش برای تأیید نیاز به نقل قول های اضافی دارد. لطفاً با افزودن نقل قول ها به منابع معتبر به بهبود این مقاله کمک کنید. اطلاعات بدون مرجع ممکن است مشکل ایجاد کرده و پاک شوند. (اکتبر 2016) (با نحوه و زمان حذف این پیام الگو آشنا شوید)
محدودیت اندازه پیوست
مقاله اصلی: پیوست ایمیل
پیام های ایمیل ممکن است یک یا چند پیوست داشته باشند ، اینها پرونده های اضافی هستند که به ایمیل اضافه می شوند. پیوست های معمول شامل اسناد Microsoft Word ، اسناد PDF و تصاویر اسکن شده اسناد کاغذی است. در اصل ، هیچ محدودیت فنی در اندازه یا تعداد پیوست ها وجود ندارد. با این حال ، در عمل ، سرویس گیرندگان ایمیل ، سرورها و ارائه دهندگان خدمات اینترنت محدودیت های مختلفی را در اندازه پرونده ها یا ایمیل کامل - معمولاً تا 25 مگابایت یا کمتر - اعمال می کنند. [72] [73] [74] علاوه بر این ، به دلایل فنی ، اندازه پیوست که توسط این سیستم های حمل و نقل مشاهده می شود ، می تواند با آنچه کاربر می بیند متفاوت باشد [75] که می تواند برای فرستنده ها گیج کننده باشد ، در حالی که سعی می شود ارزیابی کند که آیا آنها می توانند با خیال راحت پرونده ای را از طریق ایمیل ارسال کنند. در مواردی که پرونده های بزرگتر به اشتراک گذاشته می شوند ، سرویس های مختلف میزبانی فایل در دسترس هستند و معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند. [76] [77]

اضافه بار اطلاعات
فراگیر بودن ایمیل برای کارمندان دانش و کارمندان "یقه سفید" این نگرانی را ایجاد کرده است که گیرندگان در برخورد با افزایش حجم ایمیل با "بیش از حد اطلاعات" روبرو می شوند. [78] [79] با رشد دستگاه های تلفن همراه ، به طور پیش فرض کارمندان ممکن است ایمیل های مربوط به کار را در خارج از روز کاری خود نیز دریافت کنند. این می تواند منجر به افزایش استرس و کاهش رضایت از کار شود. حتی برخی از ناظران استدلال می کنند که این می تواند تأثیر منفی اقتصادی داشته باشد ، [80] زیرا تلاش برای خواندن بسیاری از نامه های الکترونیکی می تواند باعث کاهش بهره وری شود.

هرزنامه ها
مقاله اصلی: ایمیل هرزنامه
ایمیل "هرزنامه" ایمیل انبوه ناخواسته است. هزینه پایین ارسال چنین نامه الکترونیکی به این معنی بود که تا سال 2003 ، حداکثر 30٪ از کل بازدید ایمیل به صورت اسپم بود [81] [82] [83] و مفید بودن ایمیل را به عنوان ابزاری کاربردی تهدید می کرد. قانون CAN-SPAM ایالات متحده در سال 2003 و قوانین مشابه در سایر نقاط [84] تأثیراتی داشت و تعدادی از تکنیک های موثر ضد هرزنامه اکنون با فیلتر کردن یا رد آن برای اکثر کاربران ، تأثیر اسپم را تا حد زیادی کاهش می دهند ، [85] اما حجم ارسال شده هنوز بسیار زیاد است - و به طور فزاینده ای شامل تبلیغات محصولات نیست ، بلکه شامل محتوای مخرب یا پیوند است. [86] به عنوان مثال ، در سپتامبر 2017 ، میزان هرزنامه به ایمیل مجاز به 59.56٪ افزایش یافت. [87]

بد افزار
طیف وسیعی از انواع ایمیل های مخرب وجود دارد. این موارد از انواع مختلف کلاهبرداری های ایمیل ، از جمله کلاهبرداری "مهندسی اجتماعی" مانند کلاهبرداری با پیش پرداخت "نامه های نیجریه ای" ، گرفته تا فیشینگ ، بمباران ایمیل و کرم های ایمیل.

جعل ایمیل
مقاله اصلی: جعل ایمیل
جعل ایمیل هنگامی رخ می دهد که سرآیند پیام ایمیل به گونه ای طراحی شده است که به نظر می رسد پیام از یک منبع شناخته شده یا قابل اعتماد است. هرزنامه ایمیل و روش های فیشینگ معمولاً از کلاهبرداری برای گمراه کردن گیرنده در مورد اصل پیام استفاده می کنند. کلاهبرداری از طریق ایمیل ممکن است به عنوان یک شوخی یا به عنوان بخشی از یک تلاش جنایتکارانه برای کلاهبرداری از یک i انجام شود

فردی یا سازمانی. مثالی از کلاهبرداری ایمیل به طور بالقوه جعلی این است که اگر شخصی ایمیلی ایجاد کند که به نظر می رسد فاکتور یک شرکت بزرگ است و سپس آن را برای یک یا چند گیرنده ارسال کند. در برخی موارد ، این ایمیل های جعلی دارای آرم سازمان ادعایی هستند و حتی آدرس ایمیل نیز ممکن است قانونی باشد.

بمب گذاری از طریق ایمیل
مقاله اصلی: بمب ایمیل
بمب گذاری از طریق ایمیل ارسال عمدی حجم زیادی از پیام ها به یک آدرس هدف است. اضافه بار آدرس ایمیل هدف می تواند آن را غیر قابل استفاده کند و حتی می تواند باعث خراب شدن سرور نامه شود.

نگرانی های حریم خصوصی
مقاله اصلی: حریم خصوصی ایمیل
امروزه تمایز بین اینترنت و سیستم های ایمیل داخلی می تواند مهم باشد. ایمیل اینترنتی ممکن است بدون کنترل فرستنده یا گیرنده در شبکه ها و رایانه ها سفر کرده و ذخیره شود. در زمان حمل و نقل این امکان وجود دارد که اشخاص ثالث مطالب را بخوانند یا حتی آن را اصلاح کنند. سیستم های پستی داخلی ، که اطلاعات در آنها هرگز از شبکه سازمانی خارج نمی شود ، ممکن است امنیت بیشتری داشته باشد ، اگرچه پرسنل فن آوری اطلاعات و سایر افرادی که عملکرد آنها ممکن است شامل نظارت یا مدیریت باشد ، ممکن است دسترسی به ایمیل سایر کارمندان باشد.

حریم خصوصی ایمیل ، بدون برخی اقدامات احتیاطی امنیتی ، ممکن است به خطر بیفتد زیرا:

پیام های ایمیل به طور کلی رمزگذاری نشده اند.
پیام های ایمیل قبل از رسیدن به مقصد باید از طریق رایانه های میانی عبور کنند ، به این معنی که دیگران نسبتاً آسان هستند پیام ها را بخوانند و بخوانند.
بسیاری از ارائه دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) پیش از تحویل ، پیام های ایمیل را در سرورهای ایمیل خود ذخیره می کنند. پشتیبان گیری از این موارد ، با وجود حذف از صندوق پستی ، می تواند تا چندین ماه در سرور آنها باقی بماند.
"دریافت شده" - قسمتها و سایر اطلاعات موجود در ایمیل اغلب می توانند فرستنده را شناسایی کرده و از برقراری ارتباط ناشناس جلوگیری کنند.
اشکالات وب که به طور نامحسوس در محتوای ایمیل جاسازی شده اند ، می توانند هر زمان که ایمیل نامه خوانده شود ، یا مجدداً خوانده شود و از کدام آدرس IP ارسال شود ، از ارسال هر ایمیل مطلع شود. همچنین می تواند نشان دهد که آیا ایمیل از طریق رشته عامل کاربر روی تلفن هوشمند یا رایانه شخصی یا دستگاه Apple Mac خوانده شده است.
برنامه های رمزنگاری وجود دارد که می تواند به عنوان درمانی برای یک یا چند مورد فوق عمل کند. به عنوان مثال ، از شبکه های خصوصی مجازی یا شبکه ناشناس ماندن Tor می توان برای رمزگذاری ترافیک از ماشین کاربر به یک شبکه امن تر استفاده کرد در حالی که GPG ، PGP ، SMEmail ، [88] یا S / MIME می توانند برای رمزگذاری پیام به انتهای پیام استفاده شوند ، و SMTP STARTTLS یا SMTP over Transport Layer Security / Secure Sockets Layer می توانند برای رمزگذاری ارتباطات برای یک پست الکترونیکی بین سرویس دهنده SMTP و سرور SMTP استفاده شوند.

علاوه بر این ، بسیاری از نمایندگان کاربر نامه از ورود و گذرواژه محافظت نمی کنند ، و رهگیری آنها توسط مهاجم را آسان می کند. طرح های احراز هویت رمزگذاری شده مانند SASL از این امر جلوگیری می کند. سرانجام ، پرونده های پیوست شده بسیاری از خطرات مشابه با موارد اشتراک گذاری فایل های نظیر به نظیر را به اشتراک می گذارند. پرونده های پیوست شده ممکن است حاوی تروجان یا ویروس باشند.

قراردادهای حقوقی
اکنون می توان ایمیل ها را نیز به عنوان قراردادهای الزام آور در نظر گرفت ، بنابراین کاربران باید مراقب آنچه از طریق نامه نگاری ایمیل ارسال می کنند باشند. [89] [90] [91]

شعله ور
شعله ور شدن هنگامی اتفاق می افتد که فرد پیامی (یا پیامهای زیادی) با محتوای عصبانی یا ضد خصمانه ارسال کند. این اصطلاح از کاربرد کلمه آتش زا برای توصیف مباحث ویژه نامه های الکترونیکی مشتق شده است. سهولت و بی شخصیت بودن ارتباطات از طریق ایمیل به معنای عدم وجود هنجارهای اجتماعی است که شهروندی را شخصاً یا از طریق تلفن تشویق می کنند و ممکن است مدنیت فراموش شود. [92]

ایمیل ورشکستگی
مقاله اصلی: ورشکستگی از طریق ایمیل
ورشکستگی ایمیلی همچنین به عنوان "خستگی ایمیل" شناخته می شود ، کاربر پس از اینکه از خواندن و پاسخ دادن به آنها عقب می ماند ، تعداد زیادی از پیام های ایمیل را نادیده می گیرد. دلیل عقب ماندن غالباً به دلیل بیش از حد اطلاعات و یک احساس کلی وجود دارد که اطلاعات آنقدر زیاد است که خواندن همه آنها ممکن نیست. به عنوان یک راه حل ، افراد گاهی اوقات یک پیام "boilerplate" ارسال می کنند و توضیح می دهند صندوق ورودی ایمیل آنها پر است و در مرحله پاکسازی تمام پیام ها هستند. لورنس لسیگ ، استاد حقوق دانشگاه هاروارد ، معتبر است که این اصطلاح را ابداع کرده است ، اما ممکن است او فقط آن را رایج کرده باشد. [93]

بین المللی شدن
در اصل ایمیل اینترنتی کاملاً مبتنی بر متن ASCII بود. اکنون MIME متن محتوای متن و برخی متن محتوای هدر را در مجموعه نویسه های بین المللی مجاز می داند ، اما سایر سرصفحه ها و آدرس های ایمیل با استفاده از UTF-8 ، در حالی که استاندارد [94] هنوز به طور گسترده تصویب نشده است. [2] [95]

اطلاعات بیشتر: ایمیل و آدرس ایمیل بین المللی § بین المللی شدن
پیگیری نامه ارسالی
سرویس پستی SMTP اصلی سازوکارهای محدودی را برای ردیابی پیام ارسالی ارائه می دهد و هیچکدام را برای تأیید تحویل یا خواندن پیام ارائه نمی دهد. این امر مستلزم این است که هر سرور نامه باید آن را به جلو تحویل دهد یا یک اعلان خرابی را بازگرداند (پیام جستن) ، اما اشکالات نرم افزاری و نقص سیستم باعث از بین رفتن پیام ها می شود. برای رفع این مشکل ، IETF اعلان های وضعیت تحویل (رسیدهای تحویل) و نوآوری پیام را ارائه داد

فیش (رسید برگشتی) ؛ با این حال ، اینها به طور جهانی در تولید استفاده نمی شوند. [nb 3]

اکنون بسیاری از ISP گزارش های عدم تحویل (NDR) و رسید تحویل را به عمد به دلیل فعالیت هرزنامه نویسان غیرفعال می کنند:

از گزارشهای تحویل می توان برای تأیید وجود آدرس استفاده کرد و در این صورت ، این امر به هرزنامه نویس نشان می دهد که برای هرزنامه در دسترس است.
اگر هرزنامه نویس از آدرس ایمیل فرستنده جعلی استفاده می کند (جعل ایمیل) ، آدرس ایمیل بی گناهی که استفاده شده است می تواند از طریق بسیاری از آدرسهای ایمیل نامعتبر که ممکن است اسپمر برای ارسال آن استفاده کند ، با NDR پر شود. سپس این NDR ها از طرف ISP به کاربر بی گناه هرزنامه هستند.
در غیاب روشهای استاندارد ، طیف وسیعی از سیستم مبتنی بر استفاده از اشکالات وب ایجاد شده است. با این حال ، این موارد معمولاً به عنوان کم کاری یا ایجاد نگرانی درباره حریم خصوصی دیده می شود [98] [99] و فقط با سرویس گیرنده های ایمیل کار می کنند که از ارائه HTML پشتیبانی می کنند. در حال حاضر بسیاری از سرویس گیرندگان ایمیل برای نمایش "محتوای وب" پیش فرض دارند. [100] ارائه دهندگان پست الکترونیکی وب همچنین می توانند با جلوگیری از ذخیره تصاویر ، اشکالات وب را مختل کنند.

منبع https://en.wikipedia.org/wiki/Email